Journal of Eurasian Economies

Research Article

İnsani Gelişme Endeksinin Bir Bileşeni Olan Yaşam Beklentisinin Farklı Gelir Grupları Açısından Yakınsaması

Özet

İnsani Gelişme Endeksi'nin eşit ağırlıklı üç unsurundan biri olan sağlık göstergelerinin bir gelişmişlik göstergesi olmaktan çıktığı savı 1972-2020 yılları arasındaki dönem için incelenmiştir. Çalışmanın ilk aşamasında, dünya ülkelerinin yüksek gelirli, orta gelirli (üst ve alt orta) ve düşük gelirli olarak sınıflandırılması bağlamında yaşam beklentisinin gelişimi betimsel olarak incelenmiştir. Her bir gruptaki ortalama yaşam beklentisi 1972 yılında 100 olarak alınırsa, yaşam beklentisinin en çok düşük gelirli ülkelerde (140,9) arttığı, bunu orta gelirli (128,6) ve yüksek gelirli ülkelerin (112,8) izlediği görülebilir. Ayrıca bu durum birim kök testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Yüksek, orta ve düşük gelir gruplarının ortalama yaşam değerinin en yüksek yaşam değerini temsil eden Japonya ile ilişkilendirilmesiyle elde edilen seriler düzeyde durağandır. Dolayısıyla dünyada ülkeler arasında gelir açısından gelişmişlik farkının giderek derinleşmesi, bir ıraksama mekanizmasına yol açarken, ortalama yaşam açısından gelişmişlik farkının giderek daralması, yani ortalama yaşam açısından yakınsamanın varlığı dikkat çekmektedir. Sağlığın yakınsamasında hem insani güdüler hem de bireysel güdüler (son pandemide olduğu gibi tüm insanlık kurtulmazsa kimsenin kurtuluşunun mümkün olmayacağının farkına varılması) etkili olmuştur.

Convergence of Life Expectancy, a Component of Human Development Index, from the Perspective of Different Income Groups

Abstract

The argument that health indicators, which are one of the three equally weighted elements of the Human Development Index, have ceased to be an indicator of development was examined for the period between 1972 and 2020. In the first stage of the study, the evolution of life expectancy was examined descriptively in the context of the classification of the world's countries as high-income, middle-income (upper and lower middle) and low-income. If the average life expectancy in each group is taken as 100 in 1972, it can be seen that life expectancy has increased most in low-income countries (140.9), followed by middle-income (128.6) and high-income countries (112.8). In addition, this situation was analyzed using unit root tests. The series obtained by relating the average life value of the high-, middle-, and low-income groups to Japan, which represents the highest life value, are stationary at the level. Therefore, it is noteworthy that the development gap between countries in the world in terms of income is gradually deepening, giving rise to a divergence mechanism, while the development gap in terms of average life is gradually narrowing, that is, the existence of convergence in terms of average life. In the convergence of health, both humanistic motives and individual motives (the realization that if all humanity is not saved, as in the last pandemic, no one's salvation will be possible) have been effective.

Prof. Dr. Selahattin Sarı (Doğuş University, Istanbul, Türkiye)
ORCID 0000-0003-3218-2753  1950ssari@gmail.com

Asst. Prof. Dr. Adem Türkmen (Erzurum Technical University, Erzurum, Türkiye)
ORCID 0000-0002-1534-2332  adem.turkmen@erzurum.edu.tr

Dr. Hatıra Sadeghzadeh Emsen (Atatürk University, Erzurum, Türkiye)
ORCID 0000-0001-8824-0401  sadeghzadeh@gmail.com

Prof. Dr. Ömer Selçuk Emsen (Atatürk University, Erzurum, Türkiye)
ORCID 0000-0002-1809-0513  osemsen@hotmail.com

Submitted on: 2023-10-01 Accepted on: 2024-07-17

Year:2024 - Volume:3 Issue:2 Pages: 8-17

DOI: https://doi.org/10.36880/J03.2.0126

Download as PDF

APA style citation: Sarı, S. , Türkmen, A. , Emsen, H. S. , & Emsen, Ö. S. (2024). İnsani Gelişme Endeksinin Bir Bileşeni Olan Yaşam Beklentisinin Farklı Gelir Grupları Açısından Yakınsaması. Avrasya Ekonomileri Dergisi, 3(2), 8-17.

References