Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Yenilikçilik Üzerindeki Etkisinde Toplam Kalite Yönetiminin Aracı Rolü

Özet

Bu çalışma, insan kaynakları yönetiminin çalışanların yenilikçiliği üzerindeki etkisini ve bu ilişkide toplam kalite yönetimi uygulamalarının aracı rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. Yenilikçilik; örgütlerin hayatta kalmasında, rekabet avantajı elde etmesinde ve sürdürmesinde kritik başarı faktörlerinden biri olarak önemli bir konudur. Yenilikçi bir organizasyon yapısı oluşturmak için en önemli unsurlardan entelektüel sermaye ve dolayısıyla insan kaynakları yönetimi yazında oldukça fazla ilgi görmektedir. Doğru kişiyi seçmek, beceri ve yetenekleri geliştirecek ortamı oluşturmak, ideal bir kariyer yönetimi ile yenilikçi çabaları teşvik etmek ciddi bir sorun haline gelmektedir. Öte yandan toplam kalite yönetimi, insan kaynakları yönetiminin inovasyon üzerindeki etkisini pekiştirme potansiyeline sahip bir olgu olarak öne çıkmaktadır. Çalışma kapsamında, bu ilişkiler ampirik araştırma ile test edilmiştir. Bu amaçla yazında geliştirilmiş olan ölçeklerden bir anket formu oluşturulmuş ve havacılık sektöründe faaliyet gösteren bir işletmede çalışanlara uygulanmıştır. Saha çalışması sonucunda 252 kişilik bir veri seti elde edilmiştir. İlk olarak yapı geçerliği; geçerlik ve güvenirlik testleri uygulanarak kontrol edilmiştir. Daha sonra çalışma kapsamında oluşturulmuş olan hipotezler yapısal eşitlik modellemesi kullanılarak test edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, stratejik insan kaynakları yönetiminin toplam kalite yönetimi uygulamaları ve inovasyon üzerinde anlamlı ve olumlu etkisi olduğu saptanmıştır. Toplam kalite yönetimi uygulamalarının da yenilikçilik üzerinde önemli ve olumlu bir etkisi söz konusudur. Bu ilişkide toplam kalite yönetiminin aracı rolü ise kısmen doğrulanmıştır.

Anahtar kelimeler: Stratejik insan kaynakları yönetimi, Yenilikçilik, Toplam Kalite Yönetimi, Havacılık sektörü

The Mediating Role of Total Quality Management in the Relationship between Strategic Human Resources Management and Innovation

Abstract

This study aims to analyze the impact of human resources management on the innovativeness of employees and the role of total quality management practices as mediator in this relationship. Innovativeness is an important issue for all organizations as one of the critical success factors in surviving and, achieving and maintaining a competitive advantage. In order to build an innovative organization structure, intellectual capital and therefore human resources management attract a lot of attention in the literature. And choosing the right person, shaping an environment for developing skills and abilities, and promoting innovative efforts with an ideal career management become a serious issue. On the other hand, total quality management stands out as a phenomenon that has the potential to reinforce the effect of human resources management on innovation. These relationships were tested by empirical study. For this purpose, a questionnaire was formed from the scales developed in the literature and field study was applied to employees in an enterprise operating in the aviation sector. As a result of the field study, a data set of 252 people was obtained. Firstly, the construct validity was tested by applying validity and reliability tests. And then the hypotheses were tested through structural equality modeling. As a result of the analyses, we found that strategic human resources management has significant and positive effect on total quality management practices and innovation. Total quality management practices have a significant and positive effect on innovation. The mediating role of total quality management in this relationship has been partially confirmed.

Keywords: Strategic human resources management, Innovation, Total Quality Management, Aviation industry

Mrs. Hicran Torun (Istanbul Beykent University, Istanbul, Türkiye)
0000-0003-0387-8444  hcrntrn@gmail.com

Prof. Dr. Bahaddin Sinsoysal (Istanbul Gedik University, Istanbul, Türkiye)
0000-0003-2926-2744  bahaddin.sinsoysal@gedik.edu.tr

Dr. Hasan Boztoprak (Istanbul Beykent University, Istanbul, Türkiye)
0000-0002-7560-367X  hasanboztoprak@beykent.edu.tr

Submitted on: 2022-04-04 Accepted on: 2023-01-20

Year:2023 - Volume:2 Issue:2 Pages: 22-32

DOI: https://doi.org/10.36880/J02.2.0121

Download as PDF

APA style citation: Torun, H. , Sinsoysal, B. , & Boztoprak, H. (2023). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Yenilikçilik Üzerindeki Etkisinde Toplam Kalite Yönetiminin Aracı Rolü. Avrasya Ekonomileri Dergisi, 2(2), 22-32.

References

• Akdemir, B. (2017).Beta, İstanbul.
• Akgün, A.E., İnce, H., Imamoglu, S.Z., Keskin, H., & Kocoglu, İ. (2014). The Mediator Role of Learning Capability and Business Innovativeness Between Total Quality Management and Financial Performance., 52(3), 888–901.
• Al Shra'ah, E.A.M., Irtaimeh, H., Abu Rumman, M., & Althyabat, B. F. (2013). The Strategic Human Resource Management Practices in Implying Total Quality Management (TQM): An Empirical Study on Jordanian Banking Sector., 4(5), 179–190.
• Armstrong, M. (2019)., (7. Baskı), Kogan Page, Londra.
• Atar, A., & Konaklıoğlu, E. (2016). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgüt İnovasyonu ve İç Girişimcilik Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi: Oteller Üzerinde Bir Araştırma., 5(2), 104–123.
• Baron R.M., & Kenny, D.A. (1986). The Moderator–Mediator Variable Distinction in Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, And Statistical Considerations., 51(6), 1173–1182.
• Chaudhry, N.I., Awan, M.U. Bilal, A., & Ali, M.A. (2018). Impact of TQM on Organizational Performance: The Mediating Role of Business Innovativeness and Learning Capability., 15(1), 1–36.
• Chen, J.C., & Huang, J.W. (2009). Strategic Human Resource Practices and Innovation Performance — The Mediating Role of Knowledge Management Capacity., 62, 104–114.
• Dahlgaard, J.J., Kristensen, K., & Kanji, G.K. (2005).Taylor & Francis, Londra.
• Demirtaş, Ö. (2013). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütsel İnovasyon., 35(2), 261–290.
• Filiz, A.C., Duran, C., & Ceryan, Y. (2018). İnsan Kaynakları Yönetimi ve Yenilik Arasındaki İlişkinin Toplam Kalite Yönetimi Uygulamaları Kapsamında İncelenmesi: Marmara Bölgesinde Ampirik Bir Uygulama.7,144–149.
• Garcia, R., & Calantone, R. (2002). A Critical Look at Technological Innovation Typology and Innovativeness Terminology: A Literature Review., 19, 110–132.
• Gowen, C.R., McFadden, K.L., & Tallon, W.J. (2006). On the Centrality of Strategic Human Resource Management for Healthcare Quality Results and Competitive Advantage., 25(8), 806–826.
• Greenacre, P., Gross, R., & Speirs, J. (2012). Innovation Theory: a review of the literature.. Ref: ICEPT/WP/2012/011.
• Griffin, M.M., & Steinbrecher, T. D. (2013). Large–Scale Datasets in Special Education Research., 45, 155–183.
• Hackman, J.R., & Wageman, R. (1995). Total Quality Management: Empirical, Conceptual, and Practical Issues., 40(2), 309–342.
• Hafeez, M.H., Basheer, M.F., Rafique, M., & Siddiqui, S.H. (2018). Exploring the Links between TQM Practices, Business Innovativeness and Firm Performance: An Emerging Market Perspective., 38(2), 485–500.
• Johannessen, J.A., Olsen, B., & Olaisen, J. (1999). Aspects of Innovation Theory Based on Knowledge-Management., 19(2),121–139.
• Karasek, A. (2020). Influencing Innovativeness of Enterprises by Selected HRM Practices., 28(1), 98–118.
• Leitner, K. H. (2011). The effect of Intellectual Capital on Product Innovativeness in SMEs., 53(1), 1–18.
• Meydan, C.H., & Şeşen, H. (2015).Detay Yayınları, Ankara.
• Miles, R.E., Snow, C.C., Meyer, A.D., & Coleman, H. J. (1978). Organizational Strategy, Structure, and Process., 3(3), 546–562.
• Naidu, P. (2007).. Business Studies Unit, Faculty of Commerce, Durban University of Technology.
• OECD, (2021). The Innovation Imperative: Contributing to Productivity, Growth and Well–Being, Araştırma Raporu. https://www.oecd.org/innovation/the-innovation-imperative-9789264239814-en.htm E.T. 30.06.2021 14:47.
• Prajogo, D.I., & Amrik, S.S. (2001). TQM and Innovation: A Literature Review and Research Framework., 21(9),539–558.
• Preacher, K.J. (2021). Calculation for the Sobel Test: An Interactive Calculation Tool for Mediation Tests. http://quantpsy.org/sobel/sobel.htm E.T. 30.06.2021.
• Roos, G., Pike, S., & Fernström, L. (2005).Elsevier, Londra.
• Stock, R.M., Totzauer, F., & Zacharias, N.A. (2013). A Closer Look at Cross–Functional R&D Cooperation for Innovativeness: Innovation–oriented Leadership and Human Resource Practices as Driving Forces., 31(5), 924–938.
• Tokmak, İ. (2008).. Sakarya Üniversitesi Doktora Tezi.
• Vanhala, M., & Ritala, P. (2016). HRM Practices, Impersonal Trust and Organizational Innovativeness., 31(1), 95–109.
• Wang, C.L., & Ahmed, P.K. (2004). The development and validation of the organisational innovativeness construct using confirmatory factor analysis., 7(4), 303–313.
• Wilkinson, A., Redman, T., Snape, A., & Marchington, M. (1998).McMillan Businesses, Basingtoke.
• Wright, P.M., & McMahan, G.C. (1992). Theoretical Perspectives for Strategic Human Resource Management., 18(2), 295–320.